Ukazanie powołania Mojżesza.
Pokazanie, że Bóg przychodzi do człowieka przez codzienność, w taki sposób, aby człowiek mógł go dostrzec i zrozumieć ( Bóg wzywa człowieka po imieniu i sam objawia mu swoje imię ).
Uświadamia uczniom, że inicjatywa powołania pochodzi od Boga.
Pokazanie, że Bóg powierzając człowiekowi określone zadanie obdarza go równocześnie mocą do jego wypełnienia.
Pomoce:
1. Pismo Święte, kredki, kartki papieru, teksty – odbitki na xero dla każdego ucznia. Modlitwa: „Duchu Święty....”
2. N. Czyta tekst Pisma Świętego Wj3, 1 – 6, a uczniowie mając zamknięte oczy słuchają i próbują sobie wyobrazić scenę objawienia Boga Mojżeszowi.
3. Uczniowie rysują opisaną scenę kredkami na arkuszu papieru.
4. N. Lub starszy kolega ( np. z kl. VI ) odczytuje następny fragment WJ3, 7 – 22, a N. Zadaje pytania mające przybliżyć niektóre treści z tego fragmentu:
- Dlaczego Mojżesz przyszedł do góry Horeb?
- Czym zajmował się Mojżesz, co robił?
- Kiedy Pan Bóg objawił się Mojżeszowi?
- W jaki sposób Bóg wezwał Mojżesza?
- Jak zachował się Mojżesz na wezwanie?
- Jakie wydarzenia zapowiada Bóg?
Wspólnie wyszukujemy z tekstu WJ3, 10 – 22 ( teksty odbite na xero ) i zapisujemy na tablicy
• pójście Mojżesza do faraona
• wyprowadzenie ludu izraelskiego z Egiptu
• przejście przez pustynię
• oddanie czci Bogu na górze Horeb
• wejście do Krainy mlekiem i miodem płynącej ( Kanaan )
Podsumowanie:
Mojżesz był zwykłym pasterzem. Bóg objawił mu się podczas jego codziennej pracy. Wezwał go po imieniu i objawił mu swoje imię. Inicjatywa powołania pochodziła od Boga – przywołał Mojżesza poprzez dziwne zjawisko. Mojżesz zgodził się na plan Boży, mimo iż się go bał ( uważał, że zadanie go przerasta ). Bóg pozwalając Mojżeszowi nawiązać ze sobą coraz bardziej osobisty kontakt uzdalnia go do wypełniania postawionej misji. Przy każdym powołaniu inicjatywa pochodzi od Boga – zadanie jakie Bóg stawia do wykonania czasami przerasta człowieka, dlatego też często osoba powołana obawia się, że temu nie sprosta. Bogu nie chodzi o to, by człowiek sam zmagał się z powierzonym zadaniem. On jest stale przy nim i pomaga mu zrealizować swój zamysł.
5. N. Prosi uczniów aby zastanowili się, jakie zadania Pan Bóg stawia im w życiu ( np. pomoc rodzicom, opieka nad młodszym rodzeństwem itp. ), jak oni przyjmują te wyzwania i jak je realizują |